- μονόφρουρος
- μονόφρουρος, -ον (Α)αυτός που φρουρεί μόνος του, ο μόνος φύλακας («ὡς θέλει τόδ' ἄγχιστον Ἀπίας γαίας μονόφρουρον ἕρκος», Αισχύλ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + φρουρός].
Dictionary of Greek. 2013.
μονόφρουρος
Look at other dictionaries:
μονόφρουρον — μονόφρουρος watching alone masc/fem acc sg μονόφρουρος watching alone neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
